Taş Hakkında

İç Ve Dış Cephe Kaplaması Olarak Taş ve Taş Kaplamaların Tercih Edilme Sebepleri


  • Masrafın bir kere yapılıyor olması
  • Boya, badana, bakım gibi dertlerin olmaması
  • İzolasyon (soğuk-sıcak havadan koruyor olması)
  • Hava sirkülasyonu (hava almasından dolayı sağlıklı olması)
  • Daha sağlam, estetik, ve doğal olması
  • Rutubet, nem, koku ve duvar döküntüsü gibi sıkıntıların olmaması

TÜRKİYE’DE DOĞAL TAŞLAR

Türkiye'de bilinen belli başlı doğal taş üretim merkezleri şunlardır:

  • Andezit: Ankara, Çankırı, Afyon, Uşak, Dikili.
  • Granit: Gebze, Çanakkale, Güllük, Kırşehir
  • Kumtaşı: Afyon, Bolu, Eskişehir, Ankara.
  • Kireçtaşı: Eskişehir
  • Tüf: Nevşehir, Çanakkale, Gümüşhane.
  • Sleyt: Muğla.
  • Mermer: Afyon, Muğla, Uşak, Elazığ, Eskişehir, Kütahya, Balıkesir.
  • Bazalt: İzmir, Diyarbakır, Uşak, Gediz, Muş, Bitlis, İskenderun, Boyabat, Eskişehir, Van.

Bölgesel Doğal Taş Çeşitleri

Ahlat Taşı, Ankara Taşı, Lüle Taşı, Midyat Taşı, Nevşehir Taşı, Oltu Taşı, Pileki Taşı, Sille Taşı, Alaçatı Taşı, Urla Taşı, ve Traverten ve Mermer olarak sıralanabilir. Doğal taş bakımından, jeolojik yapısı itibarıyla zengin bir potansiyele sahip olan ülkemizde, bugünkü verilere göre 4 milyar m3 işletilebilir mermer, 2,8 milyar m3 işletilebilir traverten, 1 milyar m3 granit rezervi bulunmaktadır. Bu değerlere göre Türkiye dünya doğal taş rezervinin yaklaşık %40'ına sahiptir. Türkiye'de yapılan araştırmalarda, 650'ye varan renk ve dokuda mermer çeşidinin bulunduğu belirlenmiştir. Başlıca doğal taş türlerimiz, çeşitli renk ve desenlerde kristalin kalker (mermer), kalker, traverten oluşumlu kalker (oniks), konglomera, breş ve magmatik kökenli kayaçlardan (granit, siyenit, diyabaz, diyorit, serpantin, vb.) oluşmaktadır. Rezervlerimizin, mermer çeşitliliği ile birlikte değerlendirildiğinde, sektörün önemli bir istihdam kaynağı oluşturduğu ve dünya pazarlarında önemli bir yere sahip olduğumuz görülmektedir. Türkiye'de üretilen ve uluslararası piyasada en tanınmış mermer çeşitleri, Süpren, Elazığ Vişne, Akşehir Siyah, Manyas Beyaz, Bilecik Bej, Kaplan Postu, Denizli Traverten, Ege Bordo, Milas Leylak, Gemlik Diyabaz ve Afyon Şeker'dir.

TAŞ DUVAR TÜRLERİ

    Taş duvar çeşitlerini aşağıdaki gibi sıralayabiliriz.
  • Moloz Taş Duvarlar
  • Kaba Yontu Taş Duvarlar
  • İnce Yontu Taş Duvarlar
  • Dekoratif Kesme Taş Duvarlar
1) Moloz Taş Duvarlar: Taş ocağından çıkartılan taşların hiçbir işlem yapılmadan kullanılmasıyla oluşturulan duvar türüdür a) Harçsız moloz taş duvar (kuru duvar): Yük taşımayan bahçe ve çevre duvarları istinat duvarları fosseptik ve su kuyusu duvarları ile ağırlık duvarlarında uygulanır. b) Harçlı moloz taş duvar: Temel, bodrum ve normal kat duvarlarında, çevre ve istinat duvarlarında uygulanır. Taş duvarlarda genel yapım kuralları şunlardır: • 1 m2 duvar yüzeyinde 15 ten fazla taş bulunmamalı, eşit aralıklarla dağıtılmış en az iki bağlantı (kenet) taşı olmalıdır. • Taş kalınlıkları 15 cm.den fazla olmalıdır • Taş sıralarının üzerleri harçla tesviye edilerek düzeltilmelidir • Taşların duvar içinde kalan tüm yüzeyleri harçla sarılmış olmalı duvar yüzü sıvanacaksa köşeler ve kapı-pencere yanları tuğlayla örülmelidir • Derz kalınlığı en fazla 4.00 cm. olmalı, oturtulan taşlar yerlerinden oynatılmamalı, bu yapılmışsa taş kaldırılıp yeniden temizlenip harç konulduktan sonra taş ıslatılıp yerine yerleştirilmelidir • Taş yüzeyleri mümkün olduğunca birbirine dik ve görünen yüzeye dik 5.00 cm. lik kısmı düzeltilmiş olmalı, çukurluklar olmamalıdır. İç yüzeylerde derz kalınlığı 3.00 cm. yi geçmemelidir.
2) Kaba Yontu Taş Duvarlar Yüzeyi sıvanmayacak cephe duvarları ile çevre ve istinat duvarlarında uygulanır. Kaba Yontu taş duvarlarda genel yapım kuralları şunlardır: • Taşların yatak ve yan yüzeyleri murç ya da tarakla görünen yüzeyine dik olarak en az 15.00 cm. düzeltilmeli gerekirse taşın görünen yüzey çevresinde 2.00 cm. eninde düz kalemle tesviye çerçevesi yapılmalıdır. • Cepheden görünen yüzey kabarıklıkları 3.00 cm.yi geçmemeli, boyut olarak taşların yüksekliği 20 genişliği 30 derinliği de 25 cm. civarında olmalıdır • Derz kalınlığı en çok 2.00 cm. olmalıdır. Taş sıraları arasındaki yükseklik farkı 1 / 5 i geçmemeli düşey derz aralarındaki uzaklık en az 10.00 cm. olmalıdır • Moloz taş duvarlardaki gibi yatay veya karışık derzli yapılabilen kaba yonu taş duvarların görünen yüzlerindeki çerçeve içleri kabarık bırakılırsa buna “Siklop Duvar” denilir.
3) İnce Yontu Taş Duvarlar: İşçilik ve maliyetinin yüksek olmasının yanı sıra estetik bakımdan güzel görünüş için bina cephelerinde uygulanan duvar türüdür. İnce Yontu taş duvarlarda genel yapım kuralları şunlardır: • İnce yontu taşların yatak ve yan yüzleri 15.00 cm. derinliğe kadar düzgün ve keskin doğrular şeklinde gönyesinde tesviye edilmelidir • Taşların en küçük kenarı 20.00 cm.den az olmamalı,15.00 cm. derinliğe kadar kesit daralması ve görünen yüzeylerde çukurluk bulunmamalıdır. Görünen yüzeyler ya düz olmalı ya da en çok 2.00 cm. çıkıntılı “Sıklop Duvar” olmalıdır • Derz kalınlığı, duvar boyunca 1.50 cm.yi geçmemeli taşlar duvarla iyi bağlantı yapmalıdır • İki taş sırası arasındaki yükseklik farkı en çok 2.00 cm., en kalın ve en ince taş sıraları arasındaki fark da 4.00 cm.yi geçmemelidir. • Düşey derzler arasındaki uzaklık 10.00 cm.den fazla olmalıdır.
4) Dekoratif Kesme Taş Duvarlar: Bu tip duvarlar iki şekilde uygulanırlar: a) Kesme Blok Taş Duvarlar: Oldukça az görülen, işçiliği pahalı, derz kalınlıkları 1.00 cm.yi geçmeyen, derinlikleri duvar kalınlıklarına eşit, birbirlerine geçmeli ya da metal bağlantı gereçleriyle bağlanan ve el araçlarıyla, makinelerle kesilerek işlenen duvarlardır. b) Kesme Blok Kaplama Taş Duvarlar: Arkalarındaki kârgir duvarlarla birlikte örülen kenarları düzgün ve gönyesinde kesilerek uygulanan ve işçiliği kesme-blok taş duvarlardakinin aynisi olan yapımı pahalı duvar tipidir. Bunlarda da taş kalınlık ve yükseklikleri 15.00 cm.den fazla iki derz arası 10.00 cm. den çok olmalıdır. Özellikle ön cephe kaplamalarında kullanıldıkları için stabilite açısından üst üste gelen taşlar saplamalarla yan yana gelen taşlar da düz ve çatal kenetlerle iyice bağlanmalıdır.